Używki

No ale taka zmiana, wcześniej chęć popróbowania tego i owego, teraz że życie lepsze na trzeźwo... no, tylko krowa nie zmienia poglądów fakt.

Wygląda na to, że hiena się skrowi niedługo. Jak na razie moja miłość do alkoholu nie słabnie, a co więcej rośnie i sprawiła, że hiena chce się poświęcić alkoholom i zostać barmanką. I ma fundusze już i tylko czeka na koniec sesji egzaminacyjnej, by pognać na szkolenie.

No ale jak się już spróbowało tego i owego, to dochodzi to do wnisoku, że wcale takie fajne to to nie jest. Dobra koleżanka gotka też miała fazę 'wow, spróbujętego...' a teraz niczego nie ruszy.
I to się nazywa chyba stadium dojrzewania.

Zgadzam się z Kotem, choć nie miałam odwagi powiedzieć tego samego. Naprawdę przeszłam też już wszystkie fazy i miałam ciężkie leczenie, przywracanie do normy i powrót do tego wszystkiego to już byłaby wtórność, nie dość że bym nie miała nowych wrażeń, tylko pogorszyłabym bardziej swój stan, a ja jestem bardzo nadwrażliwa na różne substancje. Mam swoje uzależnienie od leków i to w zupełności za wszystko wystarczy. I tak w każdej chwili może powrócić nieświadomość. Też nic nie kombinuje ze zmianami świadomości, bo one prowadzą tylko do tego, że najpierw się dostrzega swoje nadzwyczajne zdolności, a potem się odkrywa, że nie ma się nad nimi żadnej kontroli, że to po prostu niedomaganie mózgu, który już nie panuje nad swoim działaniem. Cieszę się, że już nie jestem takim schizolem jak byłam, bo byłam wtedy kimś innym, kimś wierzącym w różne rzeczy, które naprawdę nie istnieją.

Nie lubię, gdy ludzie dojrzewają :< Zawsze wtedy muszę sobie szukać nowych znajomych. Dumnie nie dojrzewam od czasu ukończenia piętnastego roku życia i przerażacie mnie tą dorosłością. Ble.

E, niekoniecznie trzeba od razu dorastać tylko dlatego, że się dojrzewa. Można być dojrzałym i nie chciec dorosnąć : p A dorastać nikt nie chce. Za trzy lata jadę do Londynu na studia (2 szkoły + jeden kurs przygotowawczy) : < Nie cę! Ale kto niby chce?

Możesz nie brać, być dojrzałą w ten sposób, że zostawiasz to za sobą, a jednocześnie nie musisz być poważna i 'dorosła' (*wzdryga się*).

Ble. Bycie dojrzałym jest brzydkie i niefajne. Nie chcę być dojrzała w żaden sposób, fuj. Abstrahując od przymusu bawienia się w dojrzałość, jaki obecnie mnie nęka. Ale to tylko chwilowe, jeśli tylko nie będę musiała być dojrzała na amen, to mogę się pobawić. Inaczej to nie.
Studia mi się podobają. Mają mniej wspólnego z dojrzałością niż liceum i bardziej dzieciakowatego stada w życiu nie widziałam.