Teksty z życia codziennego.

Wciąganie oranżadek. Skąd ja to znam!

Ja - ja.
K - Kuba.
O- Ola.

Czekając na dworcu na busa. Kuba dzwoni.
K - no gdzie wy się podziewacie?! zaraz bus przyjedzie!
Ja - no na dworcu stoimy.
K - jak to? gdzie?
Ja - no na głównym.
K - jeny. a my na orlenie. i co teraz?
O - Kuba! (wrzeszczy do słuchawki) ale z ciebie wielka pochwa!

tak wyszło, że musiałyśmy z Olą dojechać pół godziny później, bo chłopcy pojechali wcześniejszym busem xd

Cytat:

ale z ciebie wielka pochwa!

Nie wiem dlaczego, zaczęłam rechotać jak po pijaku, gdy to przeczytałam.
Boscy znajomi.

Po sesji, zmęczona z bolącą głową leżę na kanapie. M. kładzie się za mną i od tyłu kładzie mi ręce na brzuchu.
Ja zdejmując jego ręce ze swojego brzucha: Zostaw moją ciążę!
M: A co? Kopie?
Ja: Tak, za każdym razem, jak dotykasz, zaczyna się wiercić i nie daje mi w nocy spać.
Tak nam zostało po "Juno" ^^

Rany, a ja już myslałam, żeś Ty w ciaży i nie wiedziałam, czy gratulować, czy płakać. ^ ^"

Ja też ^^
Nawiasem, Juno to świetny film.

Dzisiaj:
Basen, skaczemy ze słupków.
X: robimy firmówkę?
xx: Jasne!
Podchodzi pan od basenu i pyta się:
P: a na czym polega firmówka?
X: Wskakujemy do wody i pokazujemy dupy.

Dzisiaj w autobusie myślałam, że wybuchnę śmiechem.
Stary facet, nie wyglądał na upitego - bardziej na szaleńca. W tłoku stoją dwie "pary" - "młodsza" i "starsza". Nie wiem, do kogo do końca się zwracał ten pan, acz wesoło było.
- Panie, powiedz Pan, że ją kochasz, Pani się zarumieni i już! Mamy XXI wiek, a zachowujemy się jak w XIX!
W tym momencie następuje śmiech szaleńca - donośne "hehehe".
Facet gadał tak głośno, że słuchając mp3 wyraźnie go słyszałam. Później jeszcze coś mamrotał i ciągle to donośne "hehehe".
Myślałam, że wybuchnę śmiechem, no naprawdę.

Albo kiedyś była jeszcze taka babcia, podczas ulewy, jak autobus się pół godziny spóźnił, co wrzeszczała, że za czasów powstania to było lepiej, że nawet autobusy były lepsze. Ale to inna historia ^^...

No co Wy, tak szybko byście mnie "rozdziewiczyły"? ^^'

Rzecz się dzieje w szkole. Koleżanka siedzi na parapecie przy zamkniętym oknie, macha nogami.
Psorka od WFu podbiegając: Dziecko, czy ty na parapecie siedzisz?! [patrzy uważnym wzrokiem] Zejdź natychmiast! A jakbyś zasłabła i wypadła?!
To koleżanka musiałaby być nadnaturalnie zdolna...

N - nauczycielka

Przerwa w szkole, N wychodzi z pokoju nauczycielskiego i mówi do syna:
- Położyć Ci na jajka pomidorka?

Śmiesznie było ; d

S - s
Kolega wbił sobie gwóźdź w stopę. Wyjelismy, obejrzeliśmy, juz lepiej. Nagle pierw tata S:
tata: A xx to kiedyś przebił sobie rękę na wylot gwoździem.
S: No, to takie fajne było, tu miał tak, a tu tak.

Parę uroczych przejęzyczeń w stylu:
-Lew mi kreci (Krew mi leci)
-Na paleniu kręci się po głowie (Po paleniu kręci się w głowie)
-Nie mają stawami praw! (chyba chodziło o to, że po długiej nieobecności nie mają prawa stawiać ocen Jezyk

)

W. czyta na głos ostatni akapit mojego opowiadania, w którym jest piękna Skandynawka, puszczająca oko do mojej bohaterki. Chwilę się śmiejemy z tego, że wyjęła oko i je puściła, a więc moja bohaterka musiała leżeć na podłodze, by je złapać. W pewnym momencie W. twierdzi:
-Moje oczodoło nigdy nie popuściło oka!

Albo zawsze niezmiernie bawią literówki w opisie A., a najlepsza to:
"Popłakałam się na Aleksandrze... on go kochachał!"

Cytat:

Nie mają stawami praw!

[link widoczny dla zalogowanych]

Ja- Miruś co robi lala?
Kuzyn(2 lata)- Lala konia wali.

Ma się zwariowaną rodzinkę.

Gadamy o pewnej kobiecie, która miała romans z księdzem, przebrana za faceta wstąpiła do zakonu, awansowała tam i zrobiła karierę, aż w końcu została papieżem. No i gadamy, dziwimy się, jak ukrywała ciotę. Któraś z dziewczyn nas oświeciła, że tą babkę odkryto dopiero, gdy poroniła. I w pewnym momencie...
A: Ona zaszła z tym księdzem w ciotę!
(piętnaście minut dzikiego rechotu)
W: Tylko Johnny Jepp potrafi zajść z księdzem w ciotę!

(Johnny Jepp był czarodziejskim artystą francuskim tworzącym w XIX w., był poetą, pisarzem, malarzem, etc., etc., oraz zagrał Greja z Jane Fiondą, oraz, jak się okazało, jako pierwszy na świecie zaszedł w ciotę z księdzem.
Johnny Jepp powstał w wyniku przejęzyczenia z Johnny'ego Deppa, jego granie Greja - z grania geja, a z Jane Fiondą - z Jane Fondą.
Tylko Johnny Jepp potrafi zagrać Chucka Norrisa!)

W autobusie, na jednym siedzeniu siedzi dwoch chłopców w wieku 8-10 lat, jeden nagle pokazuje na ulicę za szybą.
1: O, popatrz się, żul idzie!
2: (z nutą zawodu w głosie) Eee, nie, to nie żul...

Anna napisał:

W autobusie, na jednym siedzeniu siedzi dwoch chłopców w wieku 8-10 lat, jeden nagle pokazuje na ulicę za szybą.
1: O, popatrz się, żul idzie!
2: (z nutą zawodu w głosie) Eee, nie, to nie żul...

Trzeba przyjechać do Warszawy, tam to żule nawet autobusami jeżdżą, chłopcy by się napatrzyli

Właśnie się dowiedziałam, że na moją (kolejną) ocenialnię zajrzało 0 osób, a jedna z nich zostawiła komentarz/wpis do księgi. Widać moje blogi, tak samo jak ja, mają problem z matematyką.

Na lekcji.
P- Pani
K- kolega Paweł

P- No to Paweł nam powie jak rozmnażają się rośliny nagonasienne.
K- No to..
Minuta ciszy.
K- Przez plemniki!

Lekcja. Nie wiem czy to pisałam, ale mniejsza.
P - pani
S - S
Powtórzenie, piszemy 'instrukcję obsługi pralki'.
P - Napiszcie na środku 'Instrukcja obsługi'...
S - ...męża.

Dziś była pierwsza łacina od dwóch miesięcy! <3
Starring:
Psorka od łaciny, dalej zwana Puellą.
Grześ.
Ania, zwana dalej Małą.
Łukasz.

Początek lekcji.
Puella: Nie ma dziennika... Kto skoczy przynieść? <rozgląda się uważnie po klasie> A-ha! Mała, biegiem po dziennik, tylko cichutko, bo jak ktoś cię złapie, to zabije, a ja pójdę do więzienia!
Bo noszenie dzienników to przestępstwo!

Mała wchodzi do klasy z dziennikiem w ręce.
Puella: Dziecko! I co?
Mała zadowolona: Mam dziennik!
Puella: I kto ci go dał?
Mała dumnie: Nikt. Sama wzięłam!
<klasa w śmiech>
Puella: Nikogo nie było w pokoju?
Mała: Była taka jedna pani, ale weszłam, powiedziałam dzień dobry, przemknęłam do półki, wzięłam dziennik i wyszłam, a ona się nawet nie spojrzała!
Puella pod nosem: Dzielny mały komandos.
Nasza szkoła pod wieloma aspektami jest wojskowa.

Czytamy tekst i tłumaczymy go. W ławce siedzą kolejno: Agatka, Grześ, Łukasz, ja. Agatka skończyła czytać swoje zdanie.
Puella: Dziecko, daj tekst koledze, bo widzę, że nie ma, i niech on dalej czyta!
<zapada grobowa cisza>
Puella do klasy: Co jest, dziewczynki?
Grześ podaje Łukaszowi tekst: No czytaj.
Łukasz zdziwiony: Ja? To twoja kolej.
Puella mierząc Grzesia uważnym wzrokiem znad okularów: A-ha! A ty nie jesteś kolegą? A może koleżanką! Wiedziałam! Transseksualizm się szerzy!
<klasa w śmiech>
Puella z oburzeniem: Nie śmiejcie się, to jest poważne zaburzenie psychiczne!
Wniosek? Nie próbuj się wymigać od czytania, bo zmienią ci płeć ^^

Poza tym padło wiele tekstów by Puella, typu:
"Nie ważne, czy koń staje, czy opada, ważne, że jeździć umie."

Za to się kocha łacinę.

Oryginał, nietłumaczony, wyrwany żywcem z lekcji.

Ja: Hi, N. Why did you suddenly turn so placid?
N: Now, haven't you learnt a new word in a dictionary, Alex?
Nicole (inna N): Say what? (gorączkowo próbując naprawić dziurkacz)
Ja: Nothing. That evidently brings you some trouble.
Nicole: (odkładając dziurkacz i patrząc się na mnie spode łba) Please stop using all the big words.
Ja: I'm not using enormous words, don't be ludicrous.

Za dużo Szekspira, stanowczo.