Co ostatnio czytaliście?

No i za wcześnie wygłosiłam opinię na temat Nigdziebądź.
Książka ma po początku troszku słabsze rozdziały, acz oglnie sprawdza się wspaniale. Czy to jest najlepszam książka mojego życia - nie, Lotu Nad Kukułczym Gniazdem nie przebija, ale na pewno jest jedną z najlepszych ksiażek fantastycznych, jakie czytałam i jedną z tych pozycji, do których z uśmiechem na ustach będę wracać. Gaiman ma w swoich tekstach swietną miszankę frywolności i horroru, takiego, że czasem aż ciarki przechodzą. Naprawdęwątpię, by ktokolwiek chciał spotkać pana Croupa i Vandemara.
Humor też jest, nie wciskany na siłę, acz tam, gdzie trzeba, w zdrowej dozie i formie. Bohaterowie nietuzinkowi, a czytelnik może się do nich naprawdę przyzwyczaić.

Ave Gaiman. Najwyraźniej tego własnie było rynkowi trzeba - autora piszącego stylem bez bardziej wyszukanych przymiotników, acz płynnie i ciekawie, a pomysły to on ma dopiero...

Andrzej Pilipiuk - "Pola trzcin" - coś na kształt powieści/minipowieści. Fantastyczny pomysł, genialne odniesienia do "Lalki", Kultu Cthulhu historii Lenina i egipskiej mitologii. Szkoda tylko, że wykonanie jest tak niechlujne, że się płakać chce - zdań wielokrotnie złożonych jak na lekarstwo, podobnie opisów, miejscami akcja się nie klei. I za dużo wątków, które nic nie wnoszą (vide Drakula).
Ale generalnie czytało się przyjemnie - Lenin z Dzierżyńskim uratowali ten utwór.

Czytał ktoś książkę "Bieguni" Olgi Tokarczuk? <czeka na opinie>

Postanowiłam wrócić do 'Nie opuszczaj mnie' napisanej przez Kazuo Ishiguro - książki, którą przeczytałam chyba ze 9 miesięcy temu.

Najpierw opiszę, co o niej myślałam kiedyś.
Pamiętam jak opisywałam ją mamie:
Straszna, nudna, długie opisy, wszystko w jakiejś tajemnicy. Beznadzieja.

Wiem, strasznie się rozpisałam.

Nie mam pojęcia, jak mogłem nie zauważyć tak ważnej rzeczy. Ale po kolei.

Jest to historia Kathy, wychowanki Hailsham. To tajemnicze miejsce, odcięte od świata zewnętrznego.
Wewnątrz - normalna szkoła z internatem, czyli znajomości, koleżanki, koledzy, rywalizacja oraz pierwsza miłość. Z niewiadomego jednak powodu kładzie się tam ogromny nacisk na sztukę.

Ishiguro opisuje dokładnie wszystkie zdarzenia i relacje między poszczególnymi bohaterami. Przeczytałam historię Kathy od zabaw w piaskownicy po pracę poza Hailsham.
Powoli odsłaniała się przede mną tajemnica, opowieść nabrała kształtu. Zrozumiałam wszystko, od donacji, poprzez opiekunów po całą sytuację i nastawienie do 'wychowanków'(tak naprawdę klonów). I nagle zobaczyłam, że te wszystkie opisy oraz refleksje miały ogromne znaczenie - spowodowały, iż w końcu poczułam prawdziwą sympatię do Kathy. Było mi smutno, rozpłakałam się wręcz gdy wjeżdżała do ostatniego ośrodka.

Warto przeczytać, ale niektórzy zapewne zanudzą się na śmierć, ponieważ jest mało wydarzeń(szczególnie na początku).

Neil Gaiman - "Amerykańscy bogowie". Fascynujący kawałek literatury, który mimo miejscami koszmarnego stylu i kretyńsko szczegółowych opisów czyta się całkiem nieźle. Zwłaszcza jeśli skupić się na koncepcie - nie tylko fabuły, przede wszystkim świata. Koleś żongluje postaciami z mitologii nordyckiej, słowiańskiej, afrykańskiej i wieloma innymi, uwspółcześnia je. A wyszło mu to fantastycznie.
Jest też drugie dno - podkreślenie amerykańskiego konsumpcjonizmu, plastikowej tandety, cudów na patyku. Pokazanie, że w dzisiejszych czasach bogiem jest nie tylko pieniądz. I o to w tej powieści tak naprawdę chodzi. Polecam.

Czyli się podobało? : D Oh, yeah!
(Kurcze, no to trzeba było sobie zostawić to i Tobie wysłać jakiś buble, no >: c. Żart, żart, cieszę się, że wreszcie mi się jakiś prezent udał)

A ja kończę Drakulę. A potem prawdopodobnie będzie coś o Holokauście, chociaż mam straszną chetkę wrócić do Paragrafu 22.

A też się cieszę : - )

'Mistrz i Małgorzata'
lubie, lubie, lubie.
Gdybym nie lubiala utopilabym ja w wannie.

nie wiem, gdzie zapytać, więc może tu.
czy ktoś czytał książkę albo słyszał coś o autorce - Ursula K. Le Guin?

Słyszałam coś, ale niewiele powiem, bo czytać jeszcze nie czytałam. Ale ludzie bardzo ją polecają, że świetnie pisze i że w każdym gatunku czuje się dobrze.

Ursuli mam Malafrenę, ale wysyłam Emciakowi, więc sama nie przeczytam, niestety.
Kiedyś czytałam pierwszy tom Ziemiomorza i mimo nie moich klimatów mnie zachwycił. I w ogóle to w końcu mistrzyni, więc każdy powinien ją znać.

Tymczasem wcale nic takiego fajnego nie ma w Dumie i Uprzedzeniu. Elisabeth jest świetna, ale ogólny styl jest raczej średni.

Fat Cat napisał:

Ursuli mam Malafrenę, ale wysyłam Emciakowi, więc sama nie przeczytam, niestety.
Kiedyś czytałam pierwszy tom Ziemiomorza i mimo nie moich klimatów mnie zachwycił. I w ogóle to w końcu mistrzyni, więc każdy powinien ją znać.

czyli mam rozumieć, że koniecznie zdobyć? bo ostatnio coś mi jej mignęło, słyszałam dużo dobrych słów, i zastanawiałam się, czy wziąć.

Wiktor Hugo - Dzwonnik z Notre Dame.
klasyk. sięgnęłam, ponieważ bajka disney'a na podstawie - ważne! na podstawie - tej książki zawsze mnie zachwycała.
przeczytałam. może nie tyle, że zachwyciła, ale jest to jedna z tych książek, których nie wypada nie znać.

a czekają na mnie...
obyczajówka: Krystyna Boglar - Zobaczysz, że pewnego dnia...
kryminał: Karin Fossum - Oko Ewy
przygodowa: Celia Rees - Piraci!
fantastyka: Christopher Paolini - Brisingr

ale najpierw, ah jakże się cieszę, powstanie wielkopolskie na jutrzejszy konkurs.
za nic mi się nie chce.

Czemu ja ostatnio w ogóle nie czytam, hę?
A 'Picture Of Dorain Gray' Oscara Wilde'a leży i kurzy się na półce.

To ja się pochwalę Krótkim Lotem Motyla Bojowego(E. Dębski). Akcja ok, ale brakuje mi jakiejś kreacji tego świata. Praktycznie nic o nim nie wiem, a wydaje mi się ciekawy. Jeszcze nie skończyłam, także mam nadzieję, że dowiem się co nieco.

ostatnio czytałam 'Cierpkość wiśni' [autora jak na złość nie pamiętam] i 'Zapałka na zakręcie' [K.Siesicka]

obie książki mi się podobały.

A ja Syzyfowe Prace : D
I wiecie, że nawet mi się podobały?

Truskawko, widziałam to w empiku gdy byłam w Polsce - ciekawa okładka, acz za Dębskim nie przepadam.

Póki co to mój pierwszy utwór Dębskiego, więc chyba za wcześniej na lubię/nie lubię. Ale fakt, jakoś tak mnie nie porywa. Chociaż to chyba nie jest związane z samą książką *grymasi i marudzi*.

Marcin Mortka, Miecz i kwiaty.