Przypowieść o talentach.

Wysłany: Pon 17:19, 17 Mar 2008

Wszyscy je mają, nieco mniej osób odpowiednio wykorzystuje, a jeszcze mniejsza część potrafi odkryć.
Wyłóżmy kawę na ławę i rzeczowo spójrzmy na to za, co możemy być wdzięczni Bogu/rodzicom/szkole/kwiatuszkom na łące/czemukolwiek innemu. Nie chcę widzieć gabinetu psychologicznego typu: 'Nie umiem pisać. TY nie umiesz pisać?! Tak, nie umiem, nie tworzę zbyt wielu dobrych prac. Przestań, twoje opowiadania są...' Dość fałszywej skromności oraz... kłamstw, bowiem antytalentami także możemy się pochwalić. Może, nawet w większej ilości, niż dobrymi umiejętnościami. Ale o wszystkich ładnie opowiemy.

Wysłany: Pon 17:54, 17 Mar 2008

A ja się nie zgodzę, że wszyscy je mają.
bowiem znam osoby które talentu nie mają w ogóle, nic swoją osobą nie wnoszą, są nudne i szare, a rozmowy z nimi to istna modęga, bo nie mają nic do powiedzenia.

A tak bardziej optymistycznie,
to nie uważam się za osobę zbytnio utalentowaną. I nie mówię tego, by inni mnie pocieszali "Ach, daj spokoj, ślicznie piszesz". Po prostu talent to coś wielkiego. To się nie przydarza każdemu.

Wysłany: Pon 18:20, 17 Mar 2008

Ja nie mam żadnego takiego prawdziwego talentu. Robię wiele rzeczy i wszystkie lepiej lub gorzej. Co mnie wkurza - żadnej naprawdę dobrze.
Myślę, że wolałabym robić jedną, a dobrze.

Wysłany: Pon 19:03, 17 Mar 2008

Ja mam tylko jeden talent - śpiew.
No i jeszcze drugi to granie osobom postronnym na nerwach.

Wysłany: Pon 19:57, 17 Mar 2008

a ja uważam, że talent nie istnieje. ^^
tak samo jak wena xd
ale zawsze z przyzwyczajenia gadam: ale to ze mnie beztalencie. albo coś tam ; p

wiadomo - jedni mają większe umiejętności, drudzy mniejsze, a inni wcale. i o.

Wysłany: Pon 20:26, 17 Mar 2008

A ja jestem wszechstronnie uzdolniona (z wyjątkiem przedmiotów ścisłych, bo one byłyby neutralne, gdyby ktoś mi to dobrze wyłożył, a że nikt dobrze mi ich nie wyłożył, są mordęgą). Problem jest jednak taki, że będąc uzdolniona we wszystkich kierunkach, nie mam jakiegoś powalającego talentu w żadnym.
A co do wypierania się talentów - to jestem w tym mistrzem, pomijając że równie dobra jestem w samozachwycie, co jest trochę, ale tylko troszeczkę sprzeczne.

Wysłany: Pon 20:39, 17 Mar 2008

Talent? Do wymyślania historii. Moja wyobraźnia ma nieograniczone pole, a jeśli mówię "Nie mam Wena" to oznacza, że po prostu nie chce mi się przepisywać wszystkiego, co mam w głowie, na papier... Bo jeśli chodzi o akcję, to problemów nie mam. Zwykle ^^
Tak samo jak pamięć na podstawie skojarzeń.
Cóż jeszcze... Antytalent wokalny jestem, co nie przeszkadza mi śpiewać w chórze (i nie tylko). Najgorzej jest, jak Bóg daje słuch (genialny), a nie daje głosu.
Ale pocieszam się tym, że głos można sobie wyćwiczyć... Prawdaaa? ^^"

A poza tym, to ogólnie wszystko dobrze mi idzie. Nie mam zbytnich problemów z niczym... O ile ściągi są na miejscu :}

Wysłany: Pon 21:51, 17 Mar 2008

Panna Nikt napisał:

a ja uważam, że talent nie istnieje. ^^

zgadzam się.

(...)Napisała krótki list do owej dziewczyny.(...)

Wysłany: Pon 22:07, 17 Mar 2008

Tak tak, powiedziałaś kiedyś, Kamila, że nie ma talentu, są tylko słowa. Ale jak wyjaśnisz, że - weżmy za przykład - Vamp tworzy językiem bardzo sprawnie, a jakiś grafoman nie?
Władza nad słowem? Kompetencja? Jakkolwiek to nazwiesz, to ciągle jest talent.

Co do wymyślania historii - nie jestem pewna, czy mam do tego talent. Bo ja nad tym zupełnie nie panuję - pomysł po prostu spada na mnie w całej krasie, a ja popadam w samozachwyt. I tak w kółko.

Wysłany: Pon 22:12, 17 Mar 2008

A ja się z wami nie zgadzam, O. Wesoly

Myślę, że każdy "jakiś tam talent" w sobie ma. Tylko się go nie rozwija. Bo są takie przypadki, że np. ktoś ma talent yh, no np. pisarski, a uczy się grać na skrzypcach bo to jest modne i wszyscy tak robią.

Jeśli nie potraficie swego talentu odnaleźć. To twierdzicie, że on nie istnieje.

Tyle, że każdy ma inny talent, jeden większy, drugi mniejszy, a czasem taki cłakiem malutki. Ale każdy go ma.

To moje zdanie.

PS, Ja swój mały talent odnalazłam, a teraz chcę go rozwinąć do niewyobrażalnych wielkości, o.

p

Wysłany: Pon 22:14, 17 Mar 2008

Jeśli masz na myśli także talenty do wszystkich negatywnych rzeczy, to owszem, zgodzę się w stu procentach. Jedna osoba - talent do gry na pianinie, druga - do narzekania, a trzecia do wypłakiwania większej ilości wody niż każdy przecietny człowiek.

Wysłany: Pon 22:26, 17 Mar 2008

Fat Cat napisał:

Co do wymyślania historii - nie jestem pewna, czy mam do tego talent. Bo ja nad tym zupełnie nie panuję - pomysł po prostu spada na mnie w całej krasie, a ja popadam w samozachwyt. I tak w kółko.

no ale ja mam tak samo z wierszami.

może najpierw ustalmy jednaką definicję talentu.
bo dla mnie talent ogólniepojęty, to jest takie sobie coś, co zmienia wszystko w złoto. tak najprościej mówiąc.

Wysłany: Pon 22:28, 17 Mar 2008

Czyli, że to jest zupełnie poza naszą kontrolą?

Bo weźmy np. Tintagel. To nie jest tak, że ja usiadłam i wymyśliłam. To po prostu sobie przyszło, albo lepiej: przybłąkało się na teście z geografii.
Dziwne to, a jak.

Wysłany: Pon 22:36, 17 Mar 2008

usilnie bronię się przed nazywaniem swojego pisania talentem, bo jestem przekonana, że gdyby nie to i tamto wydarzenie, tej i tamtej słowo, a nawet ta i tamta książka, to wielu wierszy by nigdy nie było.
a talent to jest takie coś, że o - weźmie kartkę i napisze, i zawsze będzie dobre.
wolę powiedzieć, że ktoś ma dryg - do odbijania piłki, do pisania, do liczenia, do rysowania czy brzdąkania na tym i tym.
ale drażni mnie określenie talent.

Wysłany: Pon 22:46, 17 Mar 2008

Cytat:

a talent to jest takie coś, że o - weźmie kartkę i napisze, i zawsze będzie dobre.

A ja założę się, że nawet sam Lem miał słabsze dzieła : p
W szafie, rzecz jasna.

Cytat:

wolę powiedzieć, że ktoś ma dryg - do odbijania piłki, do pisania, do liczenia, do rysowania czy brzdąkania na tym i tym.
ale drażni mnie określenie talent.

Mam to samo.

M: Nie wiem, skąd ty masz taki talent
Ja: M, ja nie mam żadnego talentu...

Wysłany: Wto 10:48, 18 Mar 2008

Jak dla mnie, nie każdy ma talent, ale każdy ma do czegoś dryg. Talent może powstać z drygu i doskonalenia umiejętności. Na przykład, nie wiem, nie znam się.
Ale znam chłopaka, który dobrze pisze, jest kreatywny i w ogóle... ale uważa, że książki śmierdzą i gdyby mógł, zniszczyłby wszelkie słowo pisane na świecie.

Wysłany: Wto 19:44, 18 Mar 2008

żeby cokolwiek robić to wystarczy 10% talentu i 90% ciężkiej pracy.

Więc bez talentu można spokojnie się obyć.

Wysłany: Wto 22:09, 18 Mar 2008

Nie, nie i nie : p
Czyli Fat Cat prawie dostała palpitacji serca.

10 % to może i mało, ale od nich się wszystko zaczyna. Jak ktoś choćby tyle nie ma, to nawet 300 % ciężkiej pracy nie zda się na nic.

No.

F.

Wysłany: Śro 18:06, 19 Mar 2008

Talent jest konieczny, by robić coś nie "dobrze", a "genialnie". Bo ci, co ciężko pracują, będą dobrzy i godni podziwu, ale to tych utalentowanych wynosi się na wyżyny.

Wysłany: Śro 18:15, 19 Mar 2008

Ludzie z talentem są swego rodzaju wyjątkowi.
Nie można mieć talentu do wsyztskiego (patrz: Marcinek).
Są ludzie bez talentu.