W jakim wieku debiutować?

Czyli zastanówmy się jaki wiek najlepszy na literackie popisy ; )

Ja osobiście nie wierzę, by rocznik grał tu wielką rolę, bowiem na warsztat literacki przekłada się ilość przeczytanych książek i talent. Te można rozwijać bez wględu na wiek. Co prawda im wcześniej się zacznie, tym lepiej, nie mówiąc już o tym, że pierwszy trzysta, czterysta stron to ćwiczenia.
Nie będę zwlekać, jeśli będzie mi się podobał własny tekst, a innym także, bardzo możliwe, że go opublikuję.

A jak jest z wami? Czy macie inny stosunek do pisarzy starszych a młodszych?

Panuje bezlitosny pogląd, iż im bardziej autor jest starszy, tym więcej posiada doświadczenia, przez co i jego utwory takie są. Choć niezawsze się to sprawdza.
Samo słowo 'pisarz' jest już znaczące, aczkolwiek owe miano nosi, powiedzmy Stephen King, ale i masowi wytwórcy Harlequinów, więc...

Harlequin to określenie sztuki czy to mi się znowu coś pomieszało?

To seria mdłych, pozbawionych smaku romansideł.

Ou. Cholera, to jeszcze gorzej.

Wysłany: Nie 15:01, 02 Mar 2008

Może powiem tak.
Około dziesięć lat temu można było powiedzieć, iż w pisarstwie wiek nie gra żadnej roli. Teraz jednak, niestety, przy tego typu wypowiedziach trzeba być ostrożniejszym. Na scenę wkroczył powiem Harry Potter. Ile dzieci po przeczytaniu tego cyklu siadło do komputera, włączyło Worda i napisało:
Była sobie trójka dzieci i taki zły pan, co był bardzo zły. No i te dzieci to są magiczne dzieci i one chodzą do Hołgłartu i mają tam różne przygody.
Jest też drugi typ: [link widoczny dla zalogowanych]
Kto nie pisał na początku takich opowieści? ^^'
Nie powiem, że nie ma dobrych opowieści pisanych przez młodzież, bo są. Spod ich piór, klawiatur czy czegokolwiek wychodzą naprawdę perełki. Ale, niestety, takie cuda to tylko kilka(naście) procent.

Wysłany: Nie 15:54, 02 Mar 2008

To prawda. Młodzi mają też mniejszą kontrolę nad językiem i ogólnie ich ponosi.

Mnie, szczerze mówiąc, nigdy nie kręciło wymyślanie nowych światów, ras, klas. Tak robią maniacy Dungeons & Dragons, a ręczę, że ci pisarzami nie będą.

Cytat:

Jakieś wielkie jezioro. Nie musi pełnić żadnej funkcji, ważne, że zajebiście się prezentuje obok najwyższej góry świata.

Sama gorzka prawda. ; )

Jeszcze jedno - oceny z polskiego nic nie znaczą. Na lekcji nie uczą nas jak pisac, ale jak przetwarzać pewne informacje. Znanie gramtyki od teorii też nie jest koniecznie. Ja np. otworzyłam ostatnio podręcznik j. polskiego dla piątej klasy i załamałam się swoimi umiejętnościami, a jak widać, nie piszę, że na święta dostałam różne żeczy.

Choć narazie nie chcę się jeszcze z twórczością wychylać. Poczekam, poaptrzę i postoję.

Wysłany: Nie 22:45, 02 Mar 2008

Może ujmijmy to tak.
Wiek nie gra roli, jeśli piszący ma pewne umiejętności, jest w miarę oczytany i nie prosi o różne żeczy, ani nie gmerli bez sensu językiem, a jego twórczość nie wygląda jak jeden wielki kleks.

Wysłany: Śro 22:07, 26 Mar 2008

Chulira.
Jak ktoś mi powiedział (nie wiedząc w istocie, ile mam lat), że to, co napisałam jest dobre i mogłabym wysłać do wydawnictwa, to powinnam jeszcze poczekać czy wysłać?

Kolejna dilema, jak by na to nie patrzeć : p
Liczę na rady.

F.

Wysłany: Śro 22:30, 26 Mar 2008

Wysłać. Chociażby po to, by poczekać z "umową" o wydanie ^^
Trzymam kciuki!

Też radziłabym wysłać. Nawet jeśli nie przyjmą jej, albo nie przeczytają i odeślą z powrotem, trzeba próbować dalej. Książki Rowling też nikt nie chciał opublikować, a tu trach - bestseller.

Hmm, nie mam do końca wyrobionej opinii na ten temat (;

Ja tam uważam, że trzeba by poczekać do osiemnastki chociaż, bo to i mniej się naraża na przykrą dyskryminację ze względu, a poza tym na swój dawny twór inaczej się wtedy patrzy. Ja się ostatnio dorwałam do starych opowiadań, i, szczerze mówiąc, się załamałam. Chcę je poprawić, ale... ale to będzie droga przez mękę.
Moim zdaniem lepiej poczekać jeszcze jakiś czas.

To już zależy od indywidualnej opinii. Jesli ktoś nie jest pewien, to bro boże, trzeba poczekać i nie wyrywać się. Ale jeśli ktoś nie czuje zażenowania w kierunku do czegoś, co napisał już jakiś czas temu, a fachowcy mówią mu że tak, że jest dobrze, to już inna sprawa.
(Kiedy ja wreszcie wrócę do pisania?!)

No tak, w sumie... ale ja tam zawsze uważam, że nic pochopnie. Może i w tym przypominam tolkienowskiego enta, ale ja muszę w większości przypadków długo czekać, zanim opublikuję cokolwiek swojego. Muszę dopieścić twór i w ogóle... no, chyba, że znajomym, ale też nie byle znajomym. W końcu muszę mieć jakąś pomoc, bo samemu ciężko wywlec wszystkie błędy.
Ale do wydawnictwa? Mogę godzinami siedzieć na stronie i wkuwać wymogi i sposób przesyłania prac, ale wysłać? Nie, nie, nie. Raz w życiu zrobiłam coś spontanicznie - poszłam na casting.
I uznałam, że było to głupie i zbyt pochopne Jezyk

Czekać, czekać, czekać. Mieć już kilka większych tworów i dopiero się dobijać do wydawnictw. Ja zamierzam tak zrobić.

Cechą młodych jest generalnie świeżość i zdolność do robienia całkiem ciekawego mikstetu znanych motywów. Inna sprawa, że w dzisiejszych czasach ciężko wpaść na coś oryginalnego. A najgorzej to dorwać jakąś fachową pomoc i wybić wyżej niż Internet.
Fat, zazdroszczę ci tego fachowca, który zaproponował ci wysyłkę. Serio serio.

Nie zaproponował wysyłki, po prostu wyraził opinię. To, że jest ważny w tym wydanictwie, o którym myślałam, nie znaczy, że zmusi redaktorkę do przeczytania moich tekstów ; ) Swoją drogą, jego pierwsza korekta była ostatnim "ciosem", po którym niesamowicie dużo się nauczyłam. Dopiero na drugiej mnie tak pochwalił, co było miłe, ale czy odniosło wielkie skutki? Powiem tak: ja się już nie spieszę. Dokończę ten projekt co do joty, poprawię 20 razy i dopiero potem pomyślę o wysyłaniu. Nie licząc przy tym na wiele ; )
Poza tym pewna jestem, że Tobie mógłby powiedzieć praktycznie to samo. Szczególnie, że jesteś starszy i dojrzalszy ode mnie.

Hm, wiek nie musi mieć dużego wpływu na talent. Znam wielu nastolatków, którzy piszą bardzo dobrze, niebanalnie konstruują fabułę i przykładają się do kreowania postaci, nie wspominając już o zgrabnym stylu.
Jednakże uważam, że wiek ma wpływ na to, CO konkretnie literat pisze. I o czym. Krótko mówiąc, nastolatek może mieć ogromny talent, ale nie znaczy to, że będzie dość dojrzały, żeby wykorzystać go najlepiej jak się da. Trzeba wziąć pod uwagę brak doświadczenia, nieco dziecinne podejście do niektórych spraw i rozmaite wyobrażenia o świecie i ludziach, które niekoniecznie muszą być zgodne z prawdą. Poza tym, nawet ogromny talent wymaga ciągłego szlifowania, doszlifowanie zaś - czasu.

Naturalnie, czasami sam talent wystarcza, żeby coś wydać. Ale, jak wiadomo, po dłuższym odstępie czasu, patrzymy na swoje teksty zupełnie inaczej, łapiąc się za głowę i pytając jak, u diabła, mogłam to napisać. Wydamy coś, mając kilkanaście lat, a w wieku kilkudziesięciu będziemy napadać na księgarnie, biblioteki i antykwariaty, wykupując wszystkie egzemplarze w celu późniejszego spalenia ich na stosie xD

Aylya, chodzi o debiut.
O wydawanie książek, pokazywanie twórczości światu. Nie o samo tworzenie.

To niesamowite, jak człowiekowi zmianiają się poglądy literackie w ciągu ledwie roku bez pisania. Z drugiej strony - jedno 2008 w sobie miał, chociaż niekoniecznie był płodny, a mianowicie: niezmiernie dużo mnie nauczył.

Wróciłam do pisania, ale o ile wcześniej celem mojego 'pisarzenia' było samo napisanie czegoś, i im szybciej tym lepiej, teraz pracuję o wiele wolniej, ale nigdy jeszcze nie byłam pisaniem tak zachwycona. Jeśli pod koniec 2007 pisanie było dla mnie opium, teraz jest heroiną. (Ależ porównanie) Stawiam na jakoś, nie na ilość, a ironia była taka, że zawsze powtarzałam tę frazę choć wcale jej nie rozumiałam. Obecnie jedno mogę powiedzieć ze stuprocentową pewnością, że z piórem w ręku (tak, ręczne pisanie jednak daje największy komfort) jeszcze nigdy nie czułam się tak pewnie, mimo to, że - achtung, achtung - nie dość, że a tworzenie literackie biorę się po raz pierwszy od roku, to jeszcze to, co tworzę to nie mniej niż w formie powieść. Piszę to coś co prawda po angielsku, ale za jakiś czas (jakiś czas w słowniku Kota: od dwóch godzin do roku ; p) z pewnością pokażę to, co mam w polskim tłumaczeniu. A przynajmniej tego część.

Wracając z kolei do tematu debiutowania - chciałabym mój skromny debiut celebrować na scenie anglojęzycznej. Może i trudniej dostać się do wydawnictwa, gdy to przyjmie Twój tekst tylko gdy jest polecony przez wysokich standartów (i drogiego do wynajęcia) agenta literackiego, ale przynajmniej z taką obstawą ma się pewność, że nie napisało się gniotu.

Sam fakt drogiego agenta sprawia, że nie mam szans na próby wydawania czegoś w Wielkiej Brytanii. W zasadzie jestem już w wieku, w którym wcześniej uważałam, że mogę się bawić w wydawnictwa, to czuję się zdumiewająco niegotowa na takie zabawy, nawet gdybym miała coś gotowego. Zmraża mnie na samą myśl o wydaniu czegokolwiek. Przecież później będzie tak trudno to poprawić!
I w efekcie nie wiem kiedy myśleć o wydawaniu.