W jakim wieku debiutować?

Wiadomo, osoba młodsza częściej ma tego typu wątpliwości, ale to ponoć dopada pisarzy w każdym wieku. Taki Feliks Kres na przykład przepisał powieści ,które napisał 20 lat temu, bo już mu się nie podobały. A przecież miał 30 lat, gdy debiutował, więc wnioski każdy widzi.

Zdaję sobie sprawę, że chodzi o debiut, nie samo pisanie. Możliwe, że jak zwykle mnie poniosło i zaczęłam odbiegać od właściwego tematu, za co przepraszam.

Racja, niezależnie od wieku, pisarz zawsze złapie się za głowę, czytając swoje teksty sprzed lat.
Hm, właściwie z jednej strony mam ochotę upierać się, że powieści i opowiadania młodych ludzi mogą być bardziej - z braku lepszego określenia - naiwne i przez to ciężej jest je znieść autorom po dłuższym odstępie czasu. Z drugiej jednak strony, im wcześniej zaczniemy, tym większa szansa, że wcześniej otrzymamy solidną krytykę i czegoś się nauczymy.

Nie ma się przy czym upierać, bo ja się z Tobą zgadzam : p

Malaria, momento, chyba zdarzają się agenci, którzy opłatę pobierają dopiero z Twojego honorarium po wydaniu książki, a przynajmniej tak ostatnio czytałam. Tyle, że jeśli się nie uda - też płacisz. Tak czy inaczej, jeśli jesteś zbliżona do dwujęzyczności, to wiadomo, że po angielsku pisać opłaca się o wiele bardziej niż po poslku. Tak naprawdę to tylko niewielu, między innymi Lem i Kapuściński, zrobili karierę mimo pisania po polsku. A po dobrej książcę po angielsku możesz się wybić na conajmniej dwa kontynenty.

Bo chciałabym osobiście przełożyć moje wypociny na co najmniej cztery języki (angielski, niemiecki, fiński i węgierski) a i z norweskiego bym się cieszyła, wtedy można chyba wydawać? Zresztą, i tak pewnie nigdy nie nastanie Ten Właściwy Moment.
Co do agentów, to czy taki agent podejmuje się też agentowania osobom z zagranicy o ile mają tekst we właściwym języku?

Z przekładaniem na języki mocno Ci kibicuję, jednak gdy sama przekładałam coś na angielski, to chociaż ani z polskim ani z angielskim nie mam problemu, po prostu nudziło mi się to strasznie. Ale Ty prawdopodobnie masz do tego większy dryg i zapał niż ja. ; )

Hmm, jednym z priorytetów jest to, by autor był pod ręką i by można sie z nim było w każdym momencie zobaczyć by obgadać to czy tamto, więc nadzieja na współpracę z angielskim agentem z ziem polskich trochę naiwna jest. Ale można spróbować.

Miałam raczej nadzieję na współpracę z niemieckim wydawnictwem (nie wiem jeszcze jak to u nich z wydawnictwami jest), ostatecznie angielskim z ziem fińskich, ale to chyba na jedno wychodzi : P
Aczkolwiek próbować mogę. Chociaż pewnie i tak któregoś dnia pewna nieszczęśna blondynka/blondyn z-bogowie wiedzą-kąd dowie się, że jestem jego biologiczną matką i właśnie odziedziczył cały dysk nigdy nie wydanych opowieści i ma to wydać, albo mu spadek koło nosa przejdzie. Im starsza jestem, tym dalej mi do wydawania czegokolwiek

Wtedy, kiedy jest się gotowym na ów debiut, to jest raczej niezależne od wieku. Pisarzem się człowiek nie rodzi, z talentem - owszem, ale, by się stać pisarzem, długa droga przed taką osobą.
Ja sama dążę do tego, aby mieć swój debiut tuż przed osiemnastką i są duże szanse, że się uda.

Moim zdaniem jednak powinno się poczekać trochę. Raz że mniej problemów z wydaniem, dwa że zdąży się opowieść przemaglować ze wszystkich stron, by była najlepszej możliwej jakości. Dlatego raczej nie wydam niczego szybko. Najpierw pisanie, potem maglowanie... kilka wcieleń mi to zajmie zdaje się. No ale trudno.