Wasze anegdoty

Wysłany: Pon 19:09, 03 Mar 2008

Na pewno każdy jakieś ma, ze swoje życia lub życia znajomych. Ja przynajmniej pamiętam ich nie mało.

Pamiętam, jak S. pomalowała sobie język i zęby na czarno markerem i pytała się ludzi na ulicy, gdzie jest Jezus.

Pamiętam, jak na koncercie miejskich zespołów tak trzęsłyśmy głowami, że przez następne dwa tygodnie bolała mnie szyja.

Pamiętam, że egzaminy wstępone były nudne jak flaki z olejem. Siedziałyśmy w tej cholernej klasie, połowa rocznika, i nie widziałysmy, co zrobić. Z nudów rzucałyśmy w siebie papierowymi kulkami, długopisami, symulowałysmy trzęsienie ziemi, uczyłyśmy się (ha, zupełnie same) gasić pożar. Potem poszłysmy do pani od gotowania i poprosiłyśmy o siatkę warzyw, tłumacząc doświadczeniem na biologi. O dziwo, uwierzyła. Na jedną z pomarańczy przykleiłyśmy makaron i jako swoistą karykaturę, dałyśmy ją nauczycielce od chemii. Podobało się jej. Tak myślę.

Pamiętam, że wmawiałyśmy pewnemu chłopakowi, że jestem w ciąży z jego kolegą. Matko kochana, uwierzył.

Ogólnie, chyba nigdy nie spoważnieję.

Wysłany: Wto 23:07, 04 Mar 2008

Jaaa...
Wymalowałam sobie włosy tuszem do rzęs bo chciałam mieć czarne xD

Zrobiłam sobie origami z Baśni Andersena xD

Poszłam z koleżanką i gitarą pod McDonalda, wystawiłyśmy kartkę: zbieramy na lody i udawałyśmy że śpiewamy xD

Na WOŚPie chodziłyśmy podrywając ochronę i wyłudzając kasę do skarbonki xD

Na wyjeździe wypchałyśmy spodnie i bluzę z kapturem papierem toaletowym, w kaptur włożyłyśmy poduszkę z głową Hay Lin z WITHC tak że całość była rozmiaru człowieka i chodziłyśmy po budynku mówiąc że to nasz kolega Czesio.

Wysłany: Wto 23:18, 04 Mar 2008

Cytat:

Poszłam z koleżanką i gitarą pod McDonalda, wystawiłyśmy kartkę: zbieramy na lody i udawałyśmy że śpiewamy

Piękne, piękne. ; )

Wysłany: Wto 23:21, 04 Mar 2008

eee... tam.
Toaletowy Czesio rządzi xD <lol2>

Wysłany: Śro 18:54, 05 Mar 2008

Półmetek klas drugich gimnazjum. Ja i moja przyjaciółka przebrane za punków. Ławka naprzeciw domu kultury.

Stoimy na niej. Nagle przechodzą skejci. Patrzą się na nas jak na wariatki. A my krzyczymy do nich: 'niech szatan będzie z Wami' xD juuuu xd masakra to była xd

próba amatorskiej grupy teatralnej, do której należę. pani Renata chciała nam pokazać, jak łatwo można wzbudzić różne emocje u innych osób. jeden z przykładów - mieliśmy stanąć przed wyjściem z ośrodka kultury, trzy osoby po jednej stronie, trzy po drugiej, naprzeciw, jakiś metr od siebie. wzrok wbity przed siebie, i monotonnym, nieco znudzonym głosem mówić coś równo. stanęło na czymś najnormalniejszym, co w zwykłych okolicznościach chyba nie wzbudziłoby niepokoju: 'ance kabance flore'.
pani schowała się, a my robimy, co nam kazano.
nagle, jakaś kobiecina schodzi ze schodów. zatrzymała się kilka metrów od nas, i patrzy się skonsternowana, niepewna. podchodzi, krok za krokiem, powoli... będąc metr od nas przysłowiowo wzięła nogi za pas, i wypadła przerażona z nok-u.

Ganialiśmy po centrum handlowym i ścigaliśmy po Khappal'u.
Wciągaliśmy kredę nosem i wywalaliśmy te paprochy również nosem w powietrze xD.
Schowaliśmy się po klasie na polskim.
Piękne chwile : ).

Albo jak oplułam mojego chłopaka Ice Tea. No co, rozśmieszył mnie!

Vampire napisał:

próba amatorskiej grupy teatralnej, do której należę. pani Renata chciała nam pokazać, jak łatwo można wzbudzić różne emocje u innych osób. jeden z przykładów - mieliśmy stanąć przed wyjściem z ośrodka kultury, trzy osoby po jednej stronie, trzy po drugiej, naprzeciw, jakiś metr od siebie. wzrok wbity przed siebie, i monotonnym, nieco znudzonym głosem mówić coś równo. stanęło na czymś najnormalniejszym, co w zwykłych okolicznościach chyba nie wzbudziłoby niepokoju: 'ance kabance flore'.
pani schowała się, a my robimy, co nam kazano.
nagle, jakaś kobiecina schodzi ze schodów. zatrzymała się kilka metrów od nas, i patrzy się skonsternowana, niepewna. podchodzi, krok za krokiem, powoli... będąc metr od nas przysłowiowo wzięła nogi za pas, i wypadła przerażona z nok-u.

To ja mam pytanie, mianowicie, gdzie można kupić bilety na wasze występy, by zapowiada się genialnie.

Wracając ze szkoły poszłam na lody. Mniam, potem do domu.
Godzinę później znów zapragnęłam lodów. Wyjechałam i po drodze jechałam slalomem śpiewając 'Hey there Deleliah'. ludzie dziwnie się patrzyli. i jeszcze loda jagodowo-pistacjowo-straciatellowego miałam w prawej ręce.
Powiecie może, po jakiego grzyba wszyscy się na mnie gapili jak na fioletowego szczura przechodzącego po wystawie Prady?

Nie mam bladego pojęcia Truskawko ; p
To ja opowiem historię z przed dobrych paru lat.
Jako trzylatka towarzyszyłam moim dziadkom w wycieczce na cmentarz, było wtedy Wszystkich Świętych. W pewnym momencie podszedł do nas jakiś starszy pan, zaczął rozmawiać z moim dziadkiem, następnie złapał mnie za nos i mówi;
- Jaki śliczny wnuczek H.!
Nie trzeba było czekać długo, aż mnie trafi;
- Ślepyś pan? Jestem dziewczynką, czyli wnu - czką!
To jego wina *pokazuje palcem*, nie moja ; )
Bo mnie wszyscy zawsze za chłopce brali, zwłaszcza jak widzieli te pięknie posiniaczone nogi.

Mój kolega opowiadał taką historie dzisiaj.
Poszedł ze swoją mamą i siostrą do kościoła. Mała była jeszcze w okresie 'ssania cyca'.
Siadają, środek mszy. Nagle jego siostra - B - mówi:
B: Mamo, chce cyca.
M: Ciii!
B: Mamo!!!
M: Cisza kotku!
B: No ale ja cyca chcę do cholery jasnej!
xD

Anegdota pod tytułem:
"Przydatność piwa w życiu codziennym"
i/lub
"Prąd w palcach".

Wkładając sześć piw do szesnastoletniej lodówki, w której to od czternastu lat nie działa lampka zapalająca się zwykle przy otwieraniu drzwi, myślałam o stu milionach innych rzeczy. Lodówka wypełniona pierdołami po brzegi, większość produktów spożywczych już dawno straciło ważność, ale to nic. Specjalnie nie uważając na to, co robię, układałam piwa. Nagle jedno z nich uderzyło o lampkę - która zapaliła się tak nagle, jak nagle działać przestała czternaście lat temu.

To zdarzenie przypomniało mi również sprawę sprzed lat czterech, kiedy to w sali naszej klasy lampa buntowała się conajmniej raz dziennie. Gdy nie dało jej się zapalić, wołano po mię, jakowoż jakbym włącznika nie dotknęła, lampa natychmiast się zapalała.

- Są ludzie i parapety ale czy można się urodzić klamką?
- Hm.. W tym przypadku to gałka.

Mówi samo za siebie.

- co piszesz?
- list
- aha.

po chwili.

- na polski?
- nie.
- wypracowanie..?
- nie, list piszę!
- a.

-ale po co?
- no, piszę list do kogoś!
- o ocenę walczysz?
- nie! piszę list!
- ale na co? na lekcję?
- nie, jasna cholera! piszę list! wsadzę go do koperty i wyślę!
- aha.

- no wiesz, tak się pytam. bo to rzadko spotykane, wiesz.

Na krajowym egzaminie z religii S. do każdej odpowiedzi dopisywała frazę 'Kocham Jezusa'.
(Stereotyp to mylna, powtarzana przez większość opinia krzywdząca pewną grupę społeczną... Kocham Jezusa. X_o)
A zamiast napisać czterostronny esej na koniec, narysowała uśmiechniętego Jezusa w promyczkach słońca.

Lolz.

Angielski w gimnazjum mi się przypomniał. Mieliśmy słownictwo dotyczące galerii, muzeów i tak dalej. Mieliśmy powiedzieć znaczenia słów.
Anglistka: Painting?
My: Obraz.
Anglistka: Scupulture?
My: Rzeźba.
Anglistka: Exhibition?
My: Ekshibicja.

EDIT: Przypomniało mi się cuś jeszcze. Kiedyś siedziałam sobie grzecznie w domu. Wtem zadzwonił domofon, więc odebrałam. I co usłyszałam?
- Dzień dobry, ulotki. Czy można roznieść drzwi?
Nie mogłam nie otworzyć Jezyk

piątek wieczór - koncert t-love u nas w parku.
przed chwilą dzwoni telefon. tata odbiera.

po chwili słyszę jego głos - jezu, jacy ludzie są walnięci.
pytam się, o co chodzi.

'właśnie zadzwoniła do mnie jakaś kobieta, i mówi, że znalazła mój numer telefonu w książce telefonicznej, i że chciałaby porozmawiać o tym...
jaki to Muniek dał interesujący koncert, ale jak się niegustownie ubiera i jaki daje przykład młodzieży...'

rozmawiałam w drodze do domu z koleżanką. zapragnęła, zresztą nie ona pierwsza, mnie zeswatać. odrzucałam kolejnych kandydatów, więc w końcu machnęła ręką 'żadnego faceta ci nie znajdę'. odezwałam się, że przecież jestem bi, poza tym, wymownie patrząc, bo nie wierzą, mówię, że zajęta.
pożegnałyśmy się, a tu podchodzi do mnie dziewczyna. na oko, 17-19. wyraźnie skrępowana. idę dalej, specjalnie uwagi nie zwracam.
a ta zagaja - słyszałam rozmowę... umówisz się na pizzę?

zbierałam szczękę z chodnika.

Obóz, wymyślamy jakieś przedstawienie. Nijak nam to nie idzie.
Zebraliśmy się, gadamy. Nagle kazano nam ulepić coś z wyimaginowanego tworzywa(gluta, nawiasem mówiąc). Staraliśmy się to nazwać. Pizza, spaghetti, lody, te sprawy

.
- Dobra, przestańmy gadać o jedzeniu!
Na co J. wydziera się:
- Buuudyń!